Mahkeme, evlilik yoluyla vatandaşlık başvurusu reddedilen yabancı uyruklu kişinin yaptığı itirazı kesin olarak reddetti.
Kararda, evlilik yoluyla vatandaşlık verilmesinin bir hak olmadığı, bu konuda devletin takdir yetkisinin bulunduğu vurgulandı. Vatandaşlık verilmesine ilişkin nihai kararın İçişleri Bakanı’nın yetkisinde olduğu açıkça belirtildi.
Başsavcılık Ofisi, kararın ardından yaptığı açıklamada, mahkemenin bu kararla evlilik yoluyla vatandaşlık konusunda kamuoyunda oluşan “otomatik hak” algısını net biçimde ortadan kaldırdığını ifade etti.
Davaya konu olan yabancı uyruklu kişi, Kıbrıslı bir kadınla evli olması nedeniyle vatandaşlığa kabul edilmesi talebiyle daha önce İdare Mahkemesi’ne başvurmuştu. Ancak mahkeme, başvurucunun geçmişinde özellikle aile içi şiddet vakaları bulunduğu gerekçesiyle talebi reddetmişti.
Bu kararın temyiz edilmesi üzerine dosya Yüksek Anayasa Mahkemesi’ne taşındı. Yüksek Mahkeme, yapılan inceleme sonucunda İdare Mahkemesi’nin kararında hukuka aykırı bir yön bulunmadığına hükmetti.
Mahkeme kararında, 2002 tarihli Nüfus Kayıt Yasası’nın evlilik yoluyla otomatik vatandaşlık hakkı tanımadığı, yalnızca belirli koşullar altında vatandaşlık verilmesine ilişkin usulü düzenlediği kaydedildi. Ayrıca, vatandaşlık verilmesi ya da reddedilmesine ilişkin kriterlerin belirlenmesinin her devletin egemenlik yetkisi kapsamında olduğu vurgulandı.
Somut olayda, başvurucunun vatandaşlığa kabul edilmemesine yönelik kararın, devletin menfaatlerini korumaya yönelik objektif ve meşru gerekçelere dayandığı, ayrımcı bir uygulama içermediği sonucuna varıldı.